Ένας "μεγάλος"... μικρός!

Υπόκλιση στο ταλέντο του

   Το μεσημέρι που ξεκίνησα για να πάω στο site, σκεφτόμουν πως η σημερινή θα ήταν μία από τις συνηθισμένες Δευτέρες. Πρόχειρα ψώνια από το κοντινό σούπερ-μάρκετ και κάμποσες ώρες μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, μέχρι να έρθει η ώρα που θα μπω στο μετρό για το δρόμο του γυρισμού. Η αλήθεια είναι πως από τα ψώνια κιόλας, φάνηκε πως κάτι το διαφορετικό θα γινόταν. Κι αυτό επειδή έσπασα την παράδοση των μπισκότων σοκολάτας και του απαραίτητου νερού, παίρνοντας τοστ με μαύρο ψωμί και κομπόστα ροδάκινο. Αλλά το νερό, νερό...!
   Κάποια στιγμή, αφού βολεύτηκα στο γραφείο, ο υπεύθυνος ήρθε και μου είπε πως έχω μία "αποστολή". Θα έβρισκα το τηλέφωνο του Κώστα Μήτρογλου, μέσω των ρεπόρτερ της ομάδας, και θα του τηλεφωνούσα με αφορμή το παιχνίδι του Πανιωνίου με τον Παναθηναϊκό... Αφού βρήκα τον αριθμό του, έψαξα τα λίγο πολύ γνωστά στοιχεία του και σήκωσα το ακουστικό. Μέχρι να ακούσω τη φωνή του στην άλλη άκρη, σκεφτόμουν πώς θα κάνω την εισαγωγή... Στο μυαλό μου κυριαρχούσε η άποψη της προσέγγισης στον ενικό, η πρώτη ερώτηση που θα έσπαγε τον πάγο κι από κει και πέρα, όπως και ότι κάτσει...
   Παρέμεινα στο ακουστικό, μέχρι που η κλήση μου δεν βρήκε ανταπόκριση. Ωστόσο, μερικά λεπτά αργότερα, χτύπησε το τηλέφωνο του γραφείου μου και στην αναγνώριση εμφανίστηκε ο αριθμός του "στόχου" μου... Οι πρώτες λέξεις μου ήταν εντελώς αναγνωριστικές, όπως οι πρώτες σφαίρες που ρίχνει κάποιος, για να διαπιστώσει τι μπορεί να βρίσκεται στο βάθος. "Κώστα, από την ιστοσελίδα της Εξέδρας τηλεφωνώ και το όνομά μου είναι αυτό... Συγχαρητήρια για τέρματα που έχεις πετύχει μέχρι τώρα!"...
   Η πρώτη ερώτηση αφορούσε τις καινούργιες εμπειρίες που βιώνει στη νέα του ομάδα: "Πώς είναι τα πράγματα στον Πανιώνιο;" Από την άλλη μεριά, ακούω τα σπαστά ελληνικά του, καθώς έχει μεγαλώσει στη Γερμανία: "Ολα μια χαρά, η ψυχολογία είναι στα ύψη"! Ξαναπαίρνω τη σκυτάλη και με αφορμή τα 2+1 γκολ του κόντρα στον Παναθηναϊκό, τον ρωτάω για την καλή παράδοση που έχει με αντίπαλο τους "πράσινους". "Δεν σκέφτομαι ποιος είναι ο αντίπαλος...", απαντάει εντελώς αφοπλιστικά, καθώς την επομένη των δύο τερμάτων του κόντρα στον Άρη, αναρωτιέται ποιος θα είναι ο νέος του πανηγυρισμός σε περίπτωση που σκοράρει με το "τριφύλλι"...
   Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, σκέφτομαι ότι δεν γίνεται να μην πετάει στα σύννεφα από τη στιγμή που κάνει πράξη τα λόγια του και βρίσκει δίχτυα με αντίπαλο το μεγάλο αντίπαλο του Ολυμπιακού, από τον οποίο έχει παραχωρηθεί ως δανεικός. Ίσα ίσα, που είναι ένας παραπάνω λόγος για να πανηγυρίζει τόσο έξαλλα, όσο φάνηκε και στις κάμερες από το παιχνίδι της Νέας Σμύρνης.
   Στη συνέχεια, αναφέρθηκα στο επίμαχο σημείο του συγκεκριμένου πανηγυρισμού. Ο 22χρονος διεθνής, μου τόνισε πως ότι έγινε, έγινε κατά λάθος και ότι ο ίδιος δεν σχεδιάζε να κάνει τέτοιο. Ενώ και τα "πιστόλια" τα κράει στη θήκη για τη στιγμή που θα επιστρέψει κατά Λιμάνι μεριά... Στην πορεία της μίνι συνέντευξης, του ζήτησα κι ένα σύντομο σχόλιο για τους νέους συμπαίκτες του. Κι εκείνος, δεν είπε όχι...
   Κάποια στιγμή, ενώ ήμουν έτοιμος να του θέσω την επόμενη ερώτηση, με διέκοψε και μου είπε πως "συγγνώμη αλλά πρέπει να κλείσω". Σεβάστηκα την επιλογή του, καθώς στην αρχή της τηλεφωνικής μας κουβέντας, του είχα πει ότι θα του κάνω μερικές ερωτήσεις. Η αλήθεια βέβαια, είναι πως για να σου μιλήσει περισσότερο, θα πρέπει να κανονίσεις να τα πείτε από κοντά.
   Αφού λοιπόν τον ευχαρίστησα και του ευχήθηκα να έχει μία καλή συνέχεια, έκλεισα το τηλέφωνο και άρχισα να καθαρογράφω τις απαντήσεις του. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης διαδικασίας, σκεφτόμουν πόσο άνετος ακουγόταν από την άλλη μεριά του ακουστικού και ότι θα ήταν άξιο ραντεβού, για μία αντίστοιχη κουβέντα, με ένα από τα αστέρια της νουβέλ βαγκ του ελληνικού ποδοσφαίρου.
   Ο οποίος μάλιστα, σου δίνει την εντύπωση πως κάθε φορά που πανηγυρίζει με την φανέλα του Πανιωνίου, το κάνει τόσο έντονα, επειδή γουστάρει να εκθέτει όσους πιθανόν τον αμφισβήτησαν ή δεν του έδωσαν τις ευκαιρίες που πραγματικά αξίζει... Κι από ότι φαίνεται, ο ίδιος έχει τρομακτικό γνώθι σαυτόν. Τρομακτικό, για τους αντιπάλους του... Που δεν μπορούν να σταματήσουν αυτόν τον δυναμικό και πραγματικά ταλαντούχο επιθετικό, που το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει την τιμή και την χαρά να διαθέτει...!

Carpe diem Κώστα...!