Ευκαιρίας (μη) δοθείσης...

Υπάρχουν πολλοί, που στο άκουσμα ενός κοπλιμέντου, γυρίζουν αμήχανα το βλέμμα τους αλλού και το αφήνουν ασχολίαστο ή σαν να μην ειπώθηκε ποτέ...
Για ένα φεγγάρι, κυκλοφορούσε μία αιθέρια ύπαρξη στα γνωστά άγνωστα λημέρια μιας μικρής κοινωνίας, η οποία αποτελούσε επιθυμία αλλά και σκοπό, για να γνωριστεί κάποιος μαζί της. Κι επειδή όταν επιθυμείς κάτι διακαώς, κινείς ουρανό και γη για να το βρεις/αποκτήσεις/καταφέρεις, έτσι και η γνωριμία με αυτό το πρόσωπο, ήταν θέμα χρόνου!
Τον πρώτο καιρό, τα πράγματα κυλούσαν αρκετά ήρεμα λόγω της μη οικειότητας μεταξύ των προσώπων. Ένα κλίμα σε στυλ "καλώς ήρθες στην παρέα μας", δεν άφηνε περιθώρια για άλλου τύπου προσέγγιση, με αποτέλεσμα ο "νέος" να προσπαθεί να εγκλιματιστεί... Όσο περνούσε βέβαια ο καιρός, η μία πλευρά άρχισε να εμπιστεύεται περισσότερο τον καινούργιο "ξένο" και οι συναντήσεις αυξήθηκαν κατά πολύ. Κοινές έξοδοι αλλά μονάχα υπό τη μορφή συνοδείας-φιλίας και μέχρι εκεί. Σαν να υπήρχε μία νοητή γραμμή, η οποία δεν άφηνε τα... κολλητιλίκια να πάρουν μεγαλύτερες διαστάσεις, ίσως και σοβαρότερες. Μπορεί να υπήρξαν οι στιγμές που η κουβέντα να ξεπερνούσε τα όρια των προσωπικών, αλλά δεν δόθηκε ποτέ το περιθώριο και η ευκαιρία, για την εξέλιξη της συγκεκριμένης σχέσης.
Κάπως έτσι, πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και τα δεδομένα δεν άλλαξαν ούτε στο ελάχιστο. Στο μυαλό του πλέον "φίλου" τα πράγματα είχαν πάρει διαφορετική τροπή, αφού κατά τον ίδιο, δεν μπορεί να υφίσταται εκ φύσεως, φιλία μεταξύ των δύο φύλων. Έτσι, η πρώτη απόπειρα για μία διαφορετική προσέγγιση προς το μέρος της -για εκείνη- "φίλης", έλαβε υπόσταση, μέσω ηλεκτρονικής μορφής. Ένα μήνυμα από το ένα κινητό στο άλλο, με μία ομολογουμένως κατάθεση ψυχής... Η απάντηση από την αντίπερα όχθη, όχι μόνο απεστάλη, αλλά και με ήπια αντιμετώπιση. Και λόγω αυτής, η παρέα δεν διεκόπη, μόνο που για ελάχιστο χρονικό διάστημα, η ατμόσφαιρα ήταν κάπως ηλεκτρισμένη.
Ωστόσο, λόγω της... σκοπιάς των πραγμάτων, έγινε και δεύτερη απόπειρα... Αν και μέχρι τη στιγμή που συνέβη, μεσολάβησαν ατάκες που... εξερευνούσαν το έδαφος: Εν συνεχεία των κοινών εξόδων, οι "πάσες" στόχευαν στην "προπαρασκευή του γλυκού", η οποία όμως δεν έφτασε ποτέ, λόγω της αμηχανίας της "ωραίας". Αμηχανία που ίσως πήγαζε από την έλλειψη αυτοπεποίθησης, η οποία με τη σειρά της δεν επέτρεψε ποτέ, να δοθεί η ευκαιρία που έψαχνε εκείνος. Μία αυτοπεποίθηση που ο ίδιος προσπάθησε να την αναδείξει, χρησιμοποιώντας τους -γι αυτόν- κατάλληλους τρόπους, χωρίς όμως αίσιο αποτέλεσμα. Και που εξ αιτίας αυτής της χαμηλής αυτοπεποίθησης, οι δρόμοι των δύο προσώπων χωρίστηκαν και όπως φαίνεται, οριστικά...