Δεν κάνει... ζέστη στην Ελλάδα

Λόγω των ζεστών ημερών, σκέφτηκα να φτιάξω μία ομάδα σε περίφημο βιντεοπαιχνίδι, μιας και υπάρχουν κάποιοι ποδοσφαιριστές που δεν φαίνεται να ζεσταίνονται εντός των αγωνιστικών χώρων και παράλληλα οι προπονητές τους δεν παρουσιάζονται "ζεστοί" στο να τους παρέχουν αυτή την ευκαιρία. Ή τώρα που το ξανασκέφτομαι, υπάρχουν ορισμένοι που χαίρουν των αγωνιστικών λεπτών τους, αν και αυτοί είναι λίγοι έως και ελάχιστοι.
Εκείνοι οι ποδοσφαιριστές που δεν τυγχάνουν των ευκαιριών που ίσως τους αναλογούν, είναι μερικοί από τους Έλληνες πιτσιρικάδες, οι οποίοι μπορεί να διαθέτουν το... πολυπόθητο ταλέντο -που όλοι ψάχνουν- και τις ικανότητες για να ανταπεξέλθουν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις στις οποίες καλείται να αγωνιστεί ο σύλλογός τους, ωστόσο δεν τους δίνεται η δυνατότητα για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους στο ρόστερ της εκάστοτε ομάδας. Κι αν εκείνες τους δοθούν, δεν επαρκούν για να καλύψουν απόλυτα τις επιλογές των τεχνικών.
Σε συλλόγους όπως ο Ολυμπιακός που αναμφισβήτητα έχει αποκτήσει ένα Α βεληνεκές, σαφώς και υπάρχουν νεαροί παίκτες στις υποδομές της ομάδας, από τους οποίους όμως πολύ λίγοι προωθούνται και προτιμούνται για την πρώτη ομάδα. Παίκτες όπως ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο οποίος είχε τα χαρίσματα αλλά και την... ταμπέλα του "ανερχόμενου αστέρα", χωρίς όμως να μπορέσει -αρχικά- και να προλάβει -αργότερα- να αναδείξει το ταλέντο του και να καθιερωθεί στις πρώτες επιλογές των ανθρώπων του "ερυθρόλευκου" συλλόγου. Δεύτερος στην ίδια κατηγορία -αλλά άγνωστο αν και στην ίδια μοίρα-, ένας άλλος Παπαδόπουλος. Ο λόγος για τον Γιάννη Παπαδόπουλο, που ναι μεν έχει πάρει το... χρίσμα και τη φανέλα του βασικού, που από την άλλη δε, δεν του δίνονται (δυστυχώς) τα λεπτά που προφανώς αντιστοιχούν, για να προτιμάται στη θέση άλλων ξενόφερτων παικτών. Τρίτος μπορεί να θεωρηθεί ο παραγκωνισμένος πλέον Κώστας Μήτρογλου, που έχει χάσει τη θέση του από τον -επίσης ταλαντούχο- Κέβιν Μιραλάς και τον Μάρκο Πάντελιτς. Κι αν ελπίσουμε πως ο Βέλγος θα αποτελέσει ένα από τα μελλοντικά "όπλα" του Ερνέστο Βαλβέρδε, σίγουρα ο Σέρβος φορ, δεν χρειαζόταν στο φετινό έμχυχο υλικό, μιας και η αναμφισβήτητη αξία του, μπορεί να βοηθήσει το σύλλογο, αλλά μόνο σε περίπτωση ευρωπαϊκών... περιπετειών. Αφού όπως αποδείχθηκε πέρσι, ο Κώστας Μήτρογλου έβγαλε αρκετές φορές... τα κάστανα από τη φωτιά.
Βέβαια, δεν γίνεται να μην αναφερθεί η περίπτωση ενός πιτσιρικά που κατάφερε και αποτελεί βασικό στέλεχος της "ερυθρόλευκης" εντεκάδας, αφήνοντας εκτός αυτής παίκτες που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία, όπως ο Ντένις Ρόμενταλ. Ο Γιάννης Φετφατζίδης είναι η απόδειξη πως σίγουρα υπάρχουν ταλαντούχοι "μικροί" που αξίζουν την εμπιστοσύνη των προπονητών τους και ταυτόχρονα προωθούν-διαφημίζουν το εγχώριο ποδόσφαιρο. Όπως παρεμπιπτόντως ο 12χρονος Γιώργος Σπανουδάκης που έχει τη χαρά να βρίσκεται στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα!
Πάντως, ένα θετικό σημάδι που επιβεβαιώνει το ότι η Ελλάδα έχει ταλέντο, είναι η χρησιμοποίηση και η ανάδειξη παικτών που δράττουν της ευκαιρίας και αγωνίζονται όλο και πιο συχνά στις ομάδες τους, οι οποίες είναι κατά μεγαλύτερο ποσοστό, σύλλογοι της επαρχίας. Υπάρχουν (ευτυχώς) όμως και αθηναϊκά σωματεία που -λόγω των οικονομικών δυνατοτήτων τους (;)- εμπιστεύονται νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές, οι οποίοι με τη σειρά τους προσπαθούν να συμβάλλουν στη βελτίωση και την αύξηση του ελληνικού στοιχείου, τόσο εντός των συνόρων της χώρας, όσο και εκτός...