Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Η... ανάγκη για έναν "έμπιστο"

   Δεν είναι λίγες οι φορές που "μεγάλα κεφάλια" θέλουν να έχουν έναν έμπιστο συνεργάτη και παράλληλα μία προσωπικότητα που θα βρίσκεται συνεχώς στην "πρώτη γραμμή", για οποιοδήποτε θέμα προκύψει. Ο βασιλιάς είχε τους αυλικούς του, οι οποίοι ήταν συνέχεια στο πλευρό του και μοιραζόντουσαν τις ανησυχίες του και ο ίδιος ζητούσε συχνά πυκνά τις δικές τους απόψεις. Ανάλογη περίπτωση και των πολιτικών ηγετών, οι οποίοι περιβάλλονται από συμβούλους και συζητούν για τα περισσότερα φλέγοντα θέματα, σχετικά με τα δρώμενα και τις αποφάσεις που πρέπει να παρθούν.
   Το ίδιο συμβαίνει ακόμα και στα συνεργεία αυτοκινήτων, αεροσκαφών, πλοίων, κλπ. όπου υπάρχει ο αρχιμηχανικός, αλλά επίσης μαζί του, βρίσκονται και οι μηχανικοί. Πάντως, παρεμφερές παράδειγμα ισχύει και στις "ιστορίες για αγρίους". Το "μεγάλο αφεντικό" έχει ως δεξί χέρι -ή και περισσότερα- άτομα που χαίρουν εμπιστοσύνης και πολλές φορές το εκπροσωπούν, βγαίνοντας εκείνοι μπροστά. Ακόμα και στα στρατόπεδα, οι στρατηγοί αναθέτουν πολλές υποθέσεις σε αξιωματικούς, που είναι ικανοί να διεκπεραιώσουν τα ζητήματα, αντ' αυτών.
   Γενικότερα όμως, σε οποιοδήποτε επάγγελμα, ιδιότητα, μπορεί κάποιος να σκεφτεί, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο, αφού όλοι έχουν ανάγκη να έχουν στο πλάι τους πρόσωπα αξιόπιστα, για τα οποία θέλουν να είναι σίγουροι, πως θα παίρνουν κι αυτά πρωτοβουλίες, όσον αφορά το καλό του συνόλου, του οποίου ηγούνται.
   Ακριβώς αντίστοιχη περίπτωση, γίνεται και στο χώρο του αθλητισμού, ειδικότερα στο ποδόσφαιρο και πιο συγκεκριμένα στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Προ εποχής Φερέιρα, η εικόνα που παρουσιαζόταν προς τα έξω, δεν ήταν ομολογουμένως η καλύτερη, αφού οι νταμπλούχοι Ελλάδος έδιναν την εντύπωση πως το έργο δεν πήγαινε κατ' ευχήν και δεν... τρόμαζαν κανέναν. Βρίσκοντας το οφθαλμοφανές κουμπί τους, ο αντίπαλος είχε τη δυνατότητα να καταστρώσει εύκολα τα σχέδιά του, ώστε να προκαλέσει τη ζημιά στους "πράσινους".
   Πλέον, με την έλευση του Ζεσουάλδο Φερέιρα στο σύλλογο, τα πράγματα φαίνεται πως αλλάζουν άρδην, αφού κύριο μέλημα της διοίκησης, αποτελεί η σωστή οργάνωση στα της ομάδας. Έχοντας στο μυαλό του την ιδανική αντιμετώπιση του... αντίζηλου "μαέστρου", ο οποίος έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου το σχεδιασμό του συγκροτήματος του Ολυμπιακού, ο Νικόλας Πατέρας θέλει να... διώξει τη ρετσινιά από το "στρατόπεδό" του και γι αυτό επέλεξε έναν άνθρωπο που έχει τη δυνατότητα και την ικανότητα να καθοδηγήσει σωστά και άξια τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του.
   Ο Πορτογάλος τεχνικός ήρθε αποφασισμένος να βγάλει τον καλύτερο εαυτό των ποδοσφαιριστών του "τριφυλλιού", οι οποίοι τον τελευταίο καιρό αναζητούν και οι ίδιοι, την αγωνιστική τους ταυτότητα. Ωστόσο, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, χρειάζεται και η πολύτιμη βοήθεια μίας προσωπικότητας, που (θα) έχει το ρόλο του ηγέτη εντός των τεσσάρων γραμμών και που ταυτόχρονα θα εμψυχώνει τους συμπαίκτες του. Αυτό το πρόσωπο, δεν έχει καμία σχέση με τα υπόλοιπα μέλη του ρόστερ, καθώς τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικού χώρου, πλασάρει την εικόνα του προς πάσα κατεύθυνση, με ένα σοβαρό ύφος και συνάμα σεβαστό.
   Ο Τζιμπρίλ Σισέ από την πρώτη του κιόλας χρονιά στον Παναθηναϊκό, διέψευσε όσους υποστήριζαν την άποψη των "εύθραυστων ποδιών" και απέδειξε πως διαθέτει έναν "σκληρό" χαρακτήρα, αλλά και ανταγωνιστικό. Προβάλοντας το πάθος που αναμφισβήτητα τον διακατέχει και αγωνιζόμενος σε κάθε υποχρέωση της ομάδας ως σωστός επαγγελματίας, επάξια συνδέει πλέον το όνομά του με την αντίστοιχη ένταση της "πράσινης" κερκίδας, η οποία "πωρώνεται" όταν βλέπει τον Γάλλο να... βγάζει γλώσσα. Βέβαια, τα αισθήματα είναι αμοιβαία... Σκοράροντας κατά ρυπάς και δείχνοντας υπερβάλοντα ζήλο στο 99% των αγώνων και ταυτόχρονα παίρνοντας την ομάδα από το χέρι, την οδηγεί στις επιτυχίες.
   Με τα τελευταία μάλιστα σενάρια που θέλουν αγγλικούς συλλόγους να επιθυμούν την επιστροφή του Γάλλου σταρ στο Νησί, οι ιθύνοντες των Πρωταθλητών αποφάσισαν να πλαισιώσουν τον Φερέιρα, με τον διεθνή επιθετικό, ώστε ο Πορτογάλος να έχει στη διάθεσή του ένα πολύτιμο και πολύ χρήσιμο "όπλο", που θα τον βοηθά στις δύσκολες στιγμές και που θα αποτελεί τον "έμπιστο" του κόουτς. Εξού και το περιβραχιόνιο του πρώτου αρχηγού... Που το δικαιούται άλλωστε... Αλλά και το γεύμα μεταξύ των τριών ανδρών...

ΥΓ: Όπως στη διαφήμιση μάρκας αυτοκινήτου, όπου ακούγεται η ατάκα "sorry...", θα πρέπει αντίστοιχα οι άνθρωποι του "τριφυλλιού" να συμπληρώσουν: "...George".